آزمایشگاه‌های متفاوت با همه جا! +عکس

پنج آزمایشگاهی که در ادامه این مطلب معرفی می شوند در برخی از عجیب‌ترین مناطق کره زمین قرار گرفته و افراد حاضر در آنها به دنبال کسب اطلاعات بیشتر درباره جهان اطراف خود هستند.

قطعات این آزمایشگاه به صورت مجزا توسط شاتل‌های فضایی منتقل شده و طی چندین راه پیمایی فضایی توسط فضانوردان مونتاژ شده‌اند.

با شنیدن نام آزمایشگاه احتمالا دانشمندانی با روپوش‌های سفید و در حال آزمایش روی موش‌هایی سفید رنگ در ذهن شما تداعی می شود. اما نمونه‌های نیز وجود دارند که خارج از ساختمان‌هایی پیشرفته و حتی در بدترین شرایط آب و هوایی کره زمین مشغول به کار هستند.

پنج آزمایشگاهی که در ادامه این مطلب معرفی می شوند در برخی از عجیب‌ترین مناطق کره زمین قرار گرفته و افراد حاضر در آنها به دنبال کسب اطلاعات بیشتر درباره جهان اطراف خود هستند. فعالیت‌های آنها اطلاعات ارزشمندی را برای پیش بینی‌های آب و هوایی، چگونگی تاثیر افزایش سن بر بدن انسان و تهیه نقشه اثر تغییرات آب و هوایی بر زمین و دریا و بسیاری موارد دیگر فراهم می کند.

آزمایشگاه یخچال‌های طبیعی نروژ

یک سایت آزمایشگاهی در شمال نروژ زیر 200 متر یخ قرار گرفته است. فعالیت دانشمندان در این آزمایشگاه که زیر یخچال‌ طبیعی Svartisen قرار گرفته بر جابجایی‌های یخچال‌های طبیعی و چگونگی ذوب شدن این توده‌های عظیم یخ در آب و هوای گرم که به افزایش سطح آب دریاها منجر می شود، متمرکز شده است. همچنین، پژوهشگران چگونگی ارسال سیگنال‌های لرزه‌ای به واسطه حرکت یخچال‌های طبیعی را بررسی می کنند. در داخل این تاسیسات سه آزمایشگاه و چندین اتاق برای زندگی افراد حاضر شامل 4 اتاق خواب، یک آشپزخانه و یک حمام قرار دارند. به طور معمول سه یا چهار نفر به مدت شش تا هفت روز بین ماه‌های نوامبر و آوریل در این آزمایشگاه حضور دارند.

رصدخانه کوه واشنگتن

رصدخانه کوه واشنگتن همواره با آب و هوایی بسیار سرد، مه غلیظ، برف‌های سنگین و بادهای پر سرعت مواجه بوده، اما پژوهشگران از سال 1932 تاکنون در این آزمایشگاه به فعالیت مشغول هستند. فراهم کردن اطلاعات آب و هوایی از ارتفاع یک هزار 917 متری قله کوه در نیو همپشایر یکی از وظایف اصلی دانشمندان رصدخانه کوه واشنگتن است.

سرعت وزش باد در این ارتفاع به 160 کیلومتر در ساعت نیز می رسد. در سال 1934، وزش دومین باد سریع جهان به سرعت 372 کیلومتر در ساعت بر فراز قله این کوه ثبت شد. نخستین مرکز کار در بالای قله کوه واشنگتن در سال 1870 ساخته شد و تا سال 1892 فعال بود. دانشمندان بار دیگر در سال 1932 به این منطقه باز گشته و از آن زمان تاکنون به ارائه اطلاعات آب و هوایی با هدفی گسترده‌تر شامل پژوهش درباره سیستم‌هایی که آب و هوای زمین را تحت تاثیر قرار می دهند، پرداخته‌اند.

به رغم شرایط آب و هوایی خشن، رصدخانه کوه واشنگتن دارای یک موزه نیز بوده که در سال 1973 افتتاح شده است. با توجه به برگزاری تورهای روزانه و شبانه هر ساله بیش از 100 هزار نفر از این آزمایشگاه کوهستانی بازدید می کنند.

پایگاه آکواریس ریف

در عمق 15 متری آب در پناهگاه ملی دریایی فلوریدا کیز، فضایی برای زندگی زیرآبی که می تواند میزبان پژوهشگران به مدت 10 روز باشد، قرار دارد. ابعاد داخلی پایگاه آکواریس ریف دانشگاه بین المللی فلوریدا برابر با 13 متر طول، 6 متر عرض و 5 متر ارتفاع است. در این آزمایشگاه شش تخت خواب تاشو، یک دوش و توالت و امکانات رفاهی کوچک مانند مایکروویو و آب گرم وجود دارند.

فعالیت‌های پایگاه آکواریس ریف از سال 1993 و با هدف درک و نظارت بهتر بر محیط اطراف آن آغاز شد. این آزمایشگاه به بررسی و آزمایش صخره‌های مرجانی و ماهی‌های محیط اطراف برای کنترل وضعیت آنها در مواجهه با تغییرات آب و هوایی و فعالیت‌های انسان می پردازد. همچنین، چگونگی رساندن مواد مغذی و منابع دیگر به صخره‌های مرجانی توسط امواج بررسی می شود.

قطب جنوب

به رغم قرار گرفتن در یکی از خشن‌ترین محیط‌های کره زمین، قطب جنوب میزبان تعدادی از ایستگاه‌های پژوهشی است. رصدخانه ملی اقیانوس شناسی و اتمسفری و مدیریت قطب جنوب آمریکا که فعالیت خود را از سال 1957 آغاز کرده، تاکنون میزبان ماموریت‌های علمی مختلفی بوده است.

رصدخانه پژوهشی اتمسفری به بررسی ذرات معلق در هوا، گازها و پرتوهای خورشیدی می پردازد تا چگونگی تاثیر هر یک از آنها بر آب و هوای کره زمین را مشخص کند. همچنین، پژوهشگران از بالن‌های اتمسفری برای جمع آوری اطلاعات از هوای اطراف استفاده می کنند. قطب جنوب دارای یک ردیاب ذرات به نام رصدخانه آیس کیوب نئوترینو است که به جمع آوری ذرات بدون جرمی به نام نئوترینو می پردازد. این ذرات از خورشید و پرتوهای کیهانی ناشی شده و بدون آن که ضرری داشته باشند از مواد عادی عبور می کنند. به طور معمول ردیابی این ذرات دشوار است.

ایستگاه فضایی بین المللی

این آزمایشگاه به حدی منزوی است که برای دسترسی به آن باید از راکت‌های فضایی استفاده کرد. ایستگاه فضایی بین المللی به طور دائم در مدار زمین و در ارتفاع حدود 400 کیلومتری در حال گردش است. به طور معمول 3 تا 6 فضانورد در این آزمایشگاه حضور دارند. با در نظر گرفتن پنل‌های خورشیدی، ایستگاه فضایی بین المللی منطقه‌ای به وسعت یک زمین فوتبال آمریکایی را پوشش می دهد.

بی وزنی محیطی مناسب برای شبیه سازی چگونگی تاثیر افزایش سن روی زمین است زیرا در نبود نیروی گرانش تغییراتی موقتی در شرایط استخوانی، گردش خون و ماهیچه‌های انسان ایجاد می شوند. همچنین، این آزمایشگاه به بررسی محیط تابش پرداخته و تولیدات تجربی انجام می دهد. ساخت ایستگاه فضایی بین المللی حدود 13 سال به طول انجامید. قطعات این آزمایشگاه به صورت مجزا توسط شاتل‌های فضایی منتقل شده و طی چندین راه پیمایی فضایی توسط فضانوردان مونتاژ شده‌اند. ایستگاه فضایی بین المللی در سال 2011 تکمیل شده و حداقل تا سال 2020 عملیاتی خواهد بود.

شنبه 17 خرداد 1393 - 12:34:05 AM